عدل عالم گیر
از خواسته هاى فطرى بشر، آزادى در سفر و در حضر است ؛ به هر جا که مى خواهد بتواند برود و هر جا مى خواهد بماند، بتواند بماند. این خواسته ، در این زمان انجام پذیر نیست .
تعدد کشورها، مرزهاى جغرافیایى ، قدرتهاى گوناگون ، مانع رسیدن بشر، بدین خواسته فطرى اش است .
سفر، گذرنامه مى خواهد، اذن خروج مى خواهد تا بتوان از مرز هوایى یا دریایى و یا زمینى خارج شد.
به هیچ کشور نمى توان داخل شد، مگر آن که حکومتش اجازه دهد و گذرنامه را ویزا کنند. خارجیان حق ندارند، بدون اجازه دولت ، در کشورى سکونت کنند، حق ندارند در آن کشور به کار پردازند و زندگى کنند، مگر آن که از دولت اجازه بگیرند و پروانه کسب داشته باشند.
این خواسته بشر در عدل عالمگیر و حکومت واحد جهانى ، تحقق پذیر است و بیقین روزى خواهد رسید که بشر بدین خواسته مى رسد، چون خواسته همگانى است و امکان پذیر.
مرزها برداشته خواهد شد، کشورها، کشورى واحد خواهند شد، دولتها و حکومتها، حکومتى یگانه خواهند شد، و شرق و غرب در اختیار همه افراد قرار خواهد گرفت .
از خواسته هاى فطرى بشر، مساوات نژادى و عنصرى است ، تا سپید بر سیاه برترى نداشته باشد، تا اروپایى بر آفریقایى تسلط نداشته باشد، تا عرب بر عجم ، فارس بر ترک ، پارسى بر هندى ، تقدم نجوید.
این خواسته نیز در عدل عالمگیر و حکومت واحد جهانى ، محقق مى شود؛ چون خواسته همگانى است و امکان پذیر.
از خواسته هاى طبیعى بشر، مساوات فقیر است با غنى ، این خواسته نیز در عدل عالمگیر و حکومت واحد جهانى ، تحقق پذیر است .
الغاى سلطه قوى بر ضعیف و مساوات آنها در حقوق ، از خواسته هاى همگانى خلق است و در عدل عالمگیر و حکومت واحد جهانى محقق مى شود. عدل عالمگیر و حکومت واحد جهانى ، آرمان خلق عالم است .
حکومتى که پایه اش بر عدل و داد، نهاده شده است .
این حکومت ، حد و مرز ندارد و بشر را از زندانى شدن در شهرى و یا کشورى نجات خواهد داد.
مرزهاى کشورها براى انسانها، طبیعى نیست و مصنوعى است و ساخته شده دولتهاست ، نه خلق و مردم .
در عدل عالمگیر و حکومت واحد جهانى ، تبعیضات نژادى وجود ندارد؛ چون حکومت مردم است نه حکومت نژاد و نه حکومت گروهى خاص . عدل عالمگیر قوى و ضعیف نمى شناسد، ضعیف از مردم است ؛ چنانچه قوى نیز از مردم است و هر دو با یکدیگر مساوات دارند.
حکومت واحد جهانى ، حکومت یک تن نیست ، حکومت یک حزب نیست ، حکومت خلق است و قدرت در دست مردم است و نه در دست حزب و نه در دست یک تن یا چند تن .
مرزبندى کشورها و تبعیضات نژادى به سود دولتهاست ، نه به سود مردم .
این پدیده ها از کوتاهى فکر ریشه مى گیرد هنگامى که زمامداران بشر، انسانهاى کامل شدند، این پدیده ها از جهان زدوده مى شود.
چه وقت ؟ وقتى حضرت مهدى بیاید و عدل عالمگیر را بر پا کند و آن را براى خلق جهان ارزانى بدارد و خلق را به خواسته اش ‍ برساند.